In Het Oog van de Storm: Van Overweldiging naar Regie

Wanneer het leven op je inbeukt als een storm...

Van overweldiging naar regie — met zachte kracht en duidelijke stappen

Er zijn van die momenten waarop het leven als een orkaan over je heen raast. Alles lijkt tegelijk te gebeuren; je voelt je niet gezien, verkeerd begrepen, of zelfs onrechtvaardig beoordeeld. Voor veel vrouwen die herstellende zijn van relationele mishandeling of manipulatie, en voor hooggevoelige (HSP) en sterk empathische vrouwen, voelt zo’n storm pijnlijk herkenbaar. Het goede nieuws: je kunt leren om in het oog van de storm te staan — gegrond, helder, en met herwonnen regie (Aron & Aron, 1997; Kabat‑Zinn, 2003).

Deze week ben ik zelf in een storm terecht gekomen. Alles lijkt tegen te zitten en niemand lijkt de moeite te willen doen om me te horen of mijn standpunt nog maar te overwegen. De wereld begrijpt me niet en lijkt een andere taal te spreken. En er worden verkeerde conclusies getrokken doordat er niet verder wordt gekeken dan oppervlakkig.

Om weer controle te krijgen over ons leven gaan we onze focus leggen op ons eigen centrum, het midden van de storm, en daarna beginnen we met één ding tegelijk.

Waarom ‘het oog van de storm’ werkt

Wanneer je focus vanuit je hoofd naar je lichaam zakt, activeer je onder meer systemen die betrokken zijn bij rust, verbondenheid en herstel. Vanuit de polyvagaal‑theorie weten we dat langzame ademhaling, verzachting in het gezicht en aandacht voor het binnenlichaam (interoceptie) het zenuwstelsel uit hyperarousal kan bewegen richting meer veiligheid en regulatie (Porges, 2011; Critchley & Garfinkel, 2017; Zaccaro et al., 2018). Je brein kan dan weer breder waarnemen en keuzes maken die écht helpen — in plaats van reactief te worden meegesleurd.

Daarnaast is het helpend om acceptatie te oefenen: erkennen wat nú is, om vervolgens doelgericht te handelen binnen wat wél beïnvloedbaar is. Dat is de kern van Acceptance and Commitment Therapy (ACT) en sluit aan bij het klassieke onderscheid tussen wat binnen en buiten onze invloed ligt (Hayes, Luoma, Bond, Masuda, & Lillis, 2006; Epictetus, 1995/ca. 125). Het herstellen van een gevoel van invloed beschermt tegen ‘aangeleerde hulpeloosheid’ (Maier & Seligman, 2016).

Opmerking: Als je te maken hebt (gehad) met misbruik of dwang, zoek gespecialiseerde ondersteuning. Je hoeft het niet alleen te doen (Herman, 1992).

Maar hoe kunnen we een begin maken met het weer controle krijgen over ons leven?

Ik gebruik het beeld van een storm die op je inbuikt. Wanneer we in het oog van de storm gaan staan, worden we niet langer zelf mee in't rond geslingerd, dat is een belangrijke eerste stap die zich op het emotioneel vlak bevindt. Om deze eerste stap te zetten breng je je focus naar je buik.

De oefening 'een Denkbeeldig Pilletje Inslikken', uit onze cursus Daadkrachtig in Balans, kan hier goed van pas komen!

Hier is een gemakkelijke en korte versie van deze oefening:

Mini-oefening: Het denkbeeldige pilletje

1. Visualiseer. Zie een klein pilletje op de achterkant van je tong.

2. Slik & volg. Slik het door en volg het met je aandacht via keel en maag tot in het onderste deel van je buik. Laat het landen op de plek van je baarmoeder — ook zonder (fysieke) baarmoeder is deze heilige plek er.

3. Voel de shift. Adem 3 keer rustig. Merk hoe je focus van je hoofd naar je buik zakt; laat spanning via je bekken naar de aarde wegstromen.

4. Stokt het? Leg je hand op de plek, vraag zacht: “Wat wil ik vermijden als mijn focus zakt?” Adem ernaartoe tot het verder zakt. Wees lief voor jezelf. 😊

5. Landen & luisteren. Voel warmte/ruimte. Laat woorden of beelden opkomen en fluister: “Ik mag alles van mij zijn.” Blijf 30–60 sec.

Tip: Gebruik dit telkens wanneer je merkt dat je “in je hoofd” schiet.

---

Wil je meer over weten over deze cursus? Klik hieronder op de link en ontdek de gratis preview!

Naar Online Cursussen

---

Van duizend dingen naar één haalbare stap

In het midden van de orkaan zie je van alles om je heen draaien. Probeer niet alles tegelijk vast te grijpen. Kies één concreet, klein onderdeel van je dag waar je invloed op hebt — iets dat binnen 5–15 minuten uitvoerbaar is (bijv. douchen, een mail sturen, 10 minuten buiten lopen). Door dit ene ding af te ronden, verschuift je systeem richting competentie en regie (Hayes et al., 2006; Maier & Seligman, 2016). Herhaal. Laat de rest voorlopig waaien.

Tot slot

Je problemen verdwijnen niet in één keer, maar door te landen in het oog van de storm, te ademen, en één haalbare stap te zetten, herwin je invloed. Van daaruit kan de storm geleidelijk luwen — en wat blijft, draag je anders. Dat is zachte kracht in actie.

Liefs,

Leaf

Referenties

• Aron, E. N., & Aron, A. (1997). Sensory‑processing sensitivity and its relation to introversion and emotionality. Journal of Personality and Social Psychology, 73(2), 345–368.

• Critchley, H. D., & Garfinkel, S. N. (2017). Interoception and emotion. Current Opinion in Psychology, 17, 7–14.

• Epictetus. (1995). The handbook (The Encheiridion) (N. P. White, Trans.). Hackett. (Original work published ca. 125 CE)

• Hayes, S. C., Luoma, J. B., Bond, F. W., Masuda, A., & Lillis, J. (2006). Acceptance and commitment therapy: Model, processes, and outcomes. Behaviour Research and Therapy, 44(1), 1–25.

• Herman, J. L. (1992). Trauma and recovery. Basic Books.

• Kabat‑Zinn, J. (2003). Mindfulness‑based interventions in context: Past, present, and future. Clinical Psychology: Science and Practice, 10(2), 144–156.

• Maier, S. F., & Seligman, M. E. P. (2016). Learned helplessness at fifty: Insights from neuroscience. Psychological Review, 123(4), 349–367.

• Neff, K. D. (2003). Self‑compassion: An alternative conceptualization of a healthy attitude toward oneself. Self and Identity, 2(2), 85–101.

• Porges, S. W. (2011). The polyvagal theory: Neurophysiological foundations of emotions, attachment, communication, self‑regulation. W. W. Norton & Company.

• Zaccaro, A., Piarulli, A., Laurino, M., Garbella, E., Menicucci, D., Neri, B., Gemignani, A. (2018). How breath‑control can change your life: A systematic review on psycho‑physiological correlates of slow breathing. Frontiers in Human Neuroscience, 12, 353.