STAP 4
SELF-KNOWLEDGE
IS THE BEGINNING
OF ALL WISDOM
Zelfkennis Is Het Begin Van Alle Wijsheid.
Speciale aandacht gaat naar het psychologische aspect:
Wanneer je jezelf de vraag stelt 'wie jij wilt zijn', voor jezelf en voor de mensen om je heen, dan ga je nadenken over de manier waarop je de wereld om je heen waarneemt en erop reageert. Hoe je reageert op de mensen die het dichtst bij je staan, hangt sterk af van je verleden, specifiek van je kindertijd. Als het allemaal blije herinneringen zijn, dan is dat geweldig! Maar wat als dit niet het geval is?
Laat je niet wegglijden in een spiraal van zelfmedelijden. Dat zal je alleen maar machteloos maken. Onthoud in plaats daarvan dit: als trauma van generatie op generatie kan worden doorgegeven, dan heling ook. En deze heling begint hier.
Wij cultiveren onszelf en onze toekomst, en niemand anders! Als ze zeggen ‘het zit in de familie’, wel ... dan is het hier waar het er op zit.
Kennis is macht, dus hier gaan we:
Al van voordat we werden geboren, hebben we een psychologische band met onze moeder opgebouwd. Vanaf het moment dat we werden geboren, deden we hetzelfde met onze vader en / of andere verzorgers. Toch was voor de meesten van ons in onze vroege jaren onze moeder de belangrijkste persoon. Deze psychologische connectie kan worden omschreven als een emotionele relatie die onder andere comfort, zorg en plezier omvat, en ons overleven hing hier van af. Dit alles bepaalt mee hoe we de wereld om ons heen interpreteren en erop reageren wanneer we volwassen zijn. Het wordt onze gehechtheidsstijl genoemd. Ervaringen uit de vroege kinderjaren bepalen onze gehechtheidsstijl. Studies hebben uitgewezen dat het belangrijkste aspect bij de ontwikkeling van een gehechtheidsstijl het reactievermogen van de moeder is op de behoeften van haar baby tijdens het eerste levensjaar van dat kind.
Nu, geen tunnelvisie krijgen 😊, deze onderzoeken zijn oud…. Ze stammen uit een tijd waarin de moeder de belangrijkste verzorger én huisvrouw was, en de vader ging buitenshuis werken (het mainstream narratief uit de 1950’s en 60’s). Later werden dezelfde onderzoeken ook bij vaders gedaan. En ja hoor, ook vaders hebben, als ze bij de zorg betrokken zijn, diezelfde invloed op de baby. Maar deze latere onderzoeken kregen niet dezelfde aandacht...
Als volwassene kunnen we 1 van de 4 belangrijkste gehechtheidsstijlen hebben, of een combinatie daarvan. Dit zijn de 4 soorten:
-
Veilig
-
Angstig-Ambivalent
-
Vermijdend
-
Gedesoriënteerd
Laten we er midden in springen...
Veilige gehechtheidsstijl:
Mensen met een veilige gehechtheidsstijl hebben een algemeen positieve visie op zichzelf en op anderen. Ze tonen vertrouwen, ze zijn onafhankelijk maar toch dichtbij en kunnen zelfverzekerd genegenheid tonen. In relaties voelen ze zich comfortabel met zowel intimiteit als onafhankelijkheid. Ze kunnen zich gemakkelijk aanpassen aan veranderingen en hebben zichzelf onder controle bij zowel positieve als negatieve emoties (reguleren).
Mensen kunnen deze gehechtheidsstijl ontwikkelen als ze warme en responsieve interacties hadden met hun ouders of verzorgers.
Angstig-Ambivalente gehechtheidsstijl:
Mensen met een angstig-ambivalente gehechtheidsstijl hebben een negatieve visie op zichzelf en een positieve op anderen. Ze hebben geruststelling van hun partners nodig, zoeken intense nabijheid en intimiteit, en hebben dit meestal sneller nodig dan hun partner. In relaties hebben ze vaak het gevoel dat anderen niet dezelfde nabijheid willen dan die zij willen, dat anderen hen niet waarderen zoals zij de ander waarderen. Ze voelen zich ongemakkelijk wanneer ze geen relatie hebben.
Mensen met deze gehechtheidsstijl kunnen overdreven afhankelijk worden van hun partner of anderen in hun naaste omgeving. Ze geven zichzelf vaak de schuld als anderen niet de gewenste genegenheid tonen en twijfelen aan hun waarde als individu. Het reguleren of ‘omgaan met’ emoties is vaak moeilijk en ze kunnen gemakkelijk overweldigd raken. Ze kunnen erg jaloers of wantrouwend zijn tegenover hun partner omdat ze bang zijn in de steek gelaten te worden.
Een angstig-ambivalente gehechtheidsstijl zal zich ontwikkelen wanneer een ouder soms wel verzorgend is en reageert op de behoeften van het kind, en op andere momenten emotioneel niet beschikbaar is en het laat lijken alsof het ze niet kan schelen. Het kind raakt in de war en weet niet wat het van zijn ouders kan verwachten. Als gevolg hiervan zal het kind aanhankelijk worden en zich wanhopig gedragen. Het kind leert dat de beste manier om in z’n behoeften te voorzien bij deze onvoorspelbare ouder, is door eraan vast te klampen.
Vermijdende gehechtheidsstijl:
Mensen met een vermijdende gehechtheidsstijl hebben een positieve visie op zichzelf en een negatieve kijk op anderen. Ze voelen zich niet op hun gemak bij emoties en intimiteit. Als ze zich gekwetst of afgewezen voelen, hebben ze de neiging om meer afstand te creëren, ze gedragen zich afstandelijk ten opzichte van de anderen die dicht bij hen staan. Het is belangrijk voor hen om zich onafhankelijk te voelen. Ze geven er de voorkeur aan dat anderen van hen afhankelijk zijn in plaats van andersom.
Mensen met deze gehechtheidsstijl voelen zich kwetsbaar als ze denken dat ze te dicht bij iemand staan. Ze hebben vaak een zeer defensieve houding, ze verbergen en onderdrukken hun gevoelens. Een hechte relatie is niet iets dat ze willen of nodig hebben, en wordt gezien als iets negatiefs. Ze beschouwen gezonde emotionele nabijheid als behoeftigheid of te plakkerig zijn.
Er ontstaat een vermijdende gehechtheidsstijl wanneer een ouder een groot deel van de tijd emotioneel niet beschikbaar is of niet reageert. Het kind en zijn behoeften worden genegeerd. De ouder toont zelfs afwijzing als het kind laat zien dat het gekwetst is, zich ziek voelt of huilt. Onafhankelijkheid wordt aangemoedigd, zelfs op een leeftijd waarop het niet gepast is. Het kind leert om geen nabijheid met de ouder te zoeken als het bang of gestrest is en wanneer het pijn heeft.
Gedesoriënteerde gehechtheidsstijl:
Mensen met een gedesoriënteerde gehechtheidsstijl hebben een onstabiele kijk op zichzelf en op anderen. Meestal beschouwen ze zichzelf onwaardig om genegenheid van hun partner of anderen in hun naaste omgeving te ontvangen. Hoewel ze echt hechte relaties willen, vertrouwen ze de intenties van anderen niet, alsof er altijd een verborgen agenda is. Ze verwachten dat ze uiteindelijk toch gekwetst zullen geraken. Ze hebben een mix van het echt willen van verbinding maar het tegelijkertijd wegduwen van degenen die dicht bij hen staan.
Mensen die dierbaren hebben verloren of andere trauma’s hebben in hun verleden, zoals seksueel misbruik, hebben de neiging om deze gehechtheidsstijl te ontwikkelen. Ze voelen zich niet op hun gemak als ze dichtbij iemand zijn en ze onderdrukken hun gevoelens. Het uiten van genegenheid maakt dat ze zich ongemakkelijk voelen. Mensen met een gedesoriënteerd gehechtheidsstijl kunnen ernstige problemen hebben met het aangaan van relaties omdat de oude gevoelens van angst en de vermijdingspatronen dan worden geactiveerd.
Een vermijdende gehechtheidsstijl zal zich ontwikkelen wanneer een ouder het kind verwaarloost en / of mishandelt. De ouder wordt gevreesd door het kind vanwege de schade die wordt veroorzaakt. Het kind kijkt nog steeds naar zijn ouders voor de basisbehoeften, maar verwacht ook op elk moment mishandeld te worden en ze kunnen niet vluchten. Het kind probeert er alles aan te doen om de ouder te ontwijken en is altijd gespannen en gestrestst.
Weet je nog dat ik eerder zei dat het HIER is waar het er op zit? Die plek is inderdaad HIER en NU.
Probeer erachter te komen wat voor soort gehechtheidsstijl je hebt en kijk hoe je reageert op je kind (eren) en / of partner. Vervolgens ga je de nodige aanpassingen doen. Niet ‘als’ ... niet ‘wanneer’ ... niet ‘misschien’ ... maar NU.
Onthoud: Als je weet waar je vandaan komt, weet je waar je heen gaat.
Herhaal na mij: Het zat in de familie, tot het mij tegen kwam.
En we gaan nog een stapje verder.
Wat in een relatie werd gekwetst (bijvoorbeeld met een ouder), moet in een relatie worden geheeld (bijvoorbeeld met een partner).
Dit betekent dat wanneer we ons niet bewust zijn van wat er in ons verleden is gekwetst, we dezelfde situatie opnieuw zullen creëren totdat deze is geheeld. De natuur zal zich altijd ontwikkelen tot een homeostase, een manier om ongelijkheid en afwijkende energieën (wat een trauma eigenlijk is) in evenwicht te brengen.
Onderzoek toont aan dat wij mensen onbewust aangetrokken worden tot het bekende. Voor degenen onder ons met een angstige, vermijdende of gedesoriënteerde gehechtheidsstijl vanwege een bepaald trauma uit het verleden, kan dit gevaarlijk terrein worden. Wij vrouwen hebben de neiging om een romantische partner te kiezen die erg op onze vader lijkt. Vooral iemand die zich gedraagt als onze vader zoals wij hem als kind (tussen 3 en 7 jaar oud) hebben ervaren. Of we nu een relatie hebben met een vrouw of een man, het maakt niet uit. Het is dus erg belangrijk om naar deze vader-kind-relatie te kijken en eventuele trauma's of problemen, die daar zijn ontstaan, te verwerken.
We hebben het onderwerp gehechtheid hier maar heel kort besproken. Op internet is veel informatie beschikbaar. Je kunt er zo diep in duiken als je zelf wil. Je komt weer tevoorschijn met veel inzicht en begrip over jezelf en de anderen in je omgeving. Veel duikplezier 😊.
